AKREP (Scorpio); Familyası: Akrepgiller (Scorpionidae).
Akrepler sıcak ve nemli bölgeler de yaşarlar. Akrep çoğu zaman çöl hayvanı olarak bilinmektedir fakat şehir içinde de yaşayabilmektedir. Akreplerin boyları 12 milimetreden 23 santimetreye kadar değişebilmektedir. Akrebin 5 seneden fazla ömrü vardır ve 600’den fazla türü bulunmaktadır.
Akrep genelde sıcak ve nemli bölgeler de yaşamakta olan, vücutları sert kitin bir tabaka ile örtülü, kıvrık ve kalkık kuyruğunda zehirli iğnesi bulunan eklembacaklıların ortak adıdır. Yalnız yaşamayı severler. Taşların altında, duvar yarıklarında, kurumuş ağaç kabukları altında ya da yer altında kazdıkları dehlizlerde rastlamak mümkündür. Karlı bölgeler hariç hemen hemen her alanda yaşarlar. Akrebin yassı halkalardan teşekkül eden vücudu; başla kaynaşmış bir bedeni, karın ve kuyruk (telson) olmak üzere üç bölümden oluşan bir vücudu vardır. Gövdede önden arkaya doğru büyüklükleri artan, uçları çift çengelli dört çift yürüme bacağı mevcuttur. Gövdeye bağlı karın kısmı ise 7 geniş halkadan oluşmuş, alt yüzeyinde birinci halkada kapaklı bir adet cinsiyet açıklığı, ikinci halkada dokunum ve iz bulma görevi yapan bir çift tarak organı, 3, 4, 5 ve altıncı halkalarda -kitap trakeleri- adını alan solunum organına ait birer çift olmak üzere toplam dört çift solunum deliği (stigma) bulunur. Karın kısmından sonra 6 adet dar ve yuvarlaksı halkalardan meydana gelen ve bir yay gibi sırta doğru bükülebilen akrebin kuyruğu, eğrilmiş bir zehir iğnesi ya da mızrağını taşıyan şişkin halka ile biter. Akrep, yürüdüğünde kuyruğunu kaldırır. Düz ve kaygan yüzeylere tırmanamaz. Halk arasında vücudunun son bölümü her ne kadar akrebin kuyruğu olarak biliniyorsa da, gerçekte karın kısmının daralan uzantısıdır. Çünkü içinden barsak geçmekte olan kuyrukta sondan bir önceki halkasında dışkılık son bulmaktadır.
Akrepler çok eski devirlerden beri görülmektedir. 400 milyon senelik taşlarda akrep fosillerine rastlanmaktadır. Güneşte kurudukları için gün boyunca çatlaklarda gizlenip, gece örümcek ve böcek avlamaya çıkarlar. Başlarının üst tarafında iki büyük orta göz ve ön kenarında 2-5 çift yan göz bulunmasına rağmen, gececi olduklarından gözlerinde görüntü net olarak meydana gelmez. Daha ziyade dokunum ve duyu organı olan bir çift taraklarını hassas bir radar gibi kullanıp, avlarının titreşimlerini hissederek, yerlerini tesbit ederler. Ayrıca başlarının her iki yanında avlarını yakalayıp ağza getirmede kullandıkları, uçları pensli bir çift kıskaçları vardır. Akrebin kıskaçlarının üzeri duyu kılları ile kaplanmış olup, bu kıllardan bazıları ses titreşimlerine, bazıları dokunma ya da hava akımlarına hassastır. Avlanmada taraklar gibi, bunların da önemli rolü olduğu muhakkaktır. Kıskaçların biçimi ve büyüklüğü akrep türlerine göre değişir. Ağızlarının önünde pensli bir çift de küçük kelisere (zehir çengeline) sahiptir. Bunlar, besini çiğnemeye ve parçalamaya yararlar.
